باغلاما
سازیست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته میشود. باغلاما در آناتولی، شمال عراق و آذربایجان رایج است.
این ساز هفت سیم دارد که به سه گروه سهسیم، دوسیم و دوسیم تقسیم میشود. نوع دیگر این ساز با دسته بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته میشود.
خانواده باغلاما
باغلاما در انواع و اندازه های مختلف (مطابق با هدف مورد نظر) نواخته می شود. انواع باغلاما:
- جورا (Cura)
- تانبورا (Tanbura)
- باغلاما دسته کوتاه (Çöğür,Kısa Sap Bağlama)
- باغلاما دسته بلند (ِUzun Sap Bağlama)
- ساز دیوان (Divan Sazı)
- ساز میدان (Meydan Sazı)
کوک های باغلاما
- کوک بوزوک یا کارا (Sol, Re, La)
- کوک باغلاما (La, Sol, Re)
- کوک مستزاد (Fa, Re, La)
- کوک میسکت (Fa#, Re, La)
مشاهیر
اورهان گنجه بای، احمد کوچ، مراد کایا، چتین آکدنیز، اردال ارزینجان، دسکو هرکی ، نشئت ارتاش، حسرت گؤلتکین، ارول پارلاک، عارف ساغ، کارل ساندرز، ارکان اوغور، عثمان آکیول و از نوازندگان چیرهدست باغلاما هستند. احمد کوچآهنگهای معروف جهان را برای این ساز تنظیم کرده و مینوازد.