شِمشال نوعی ساز بادی و گونهای نی فلزی است و از سازهای قدیمی در منطقه کردستان بشمار میرود.
شِمشال در گذشته از چوب و نيز از استخوان بال عقاب ساخته ميشده است. امروز از برنج یا مِسوار ساخته میشود. ساختمان آن تشکیل می شود از یک استوانهً فلزی که دارای شش سوراخ در رو و یک سوراخ در پشت است.. این ساز از لحاظ نوع صدا و وسعت در زمره سازهای بم با طنین خاص خود است.
طرز ساختن در زمانهای قدیم به این صورت است که ابتدا چهل الي پنجاه cmرا بريده و داخل ان شير ريخته و بعد از جذب شير داخل ان را روي لانه مورچه اي گذاشته تا محتويات داخل ان را كاملا ميخورند و پوسته ي بسيار سبك و نازكي از ان باقي ميماند.براي زيبايي و استحكام ني تكه چوب تري از جنس البالوي و حشي را به ضخامت شمشال تهيه ميكردند پوست انرا بصورت حلقه هايي به اندازه هايي متساوي در مياوردند و حلقه ها را به تناسب سليقه ي خودبه فاصله ها مورد نظر بر ني سوار ميكردند و بدين صورت شمشال را زيبا ميدادندو استحكام ان چند برابر ميشد البته ناگفته نماند چون هوا داخل ني ميرود تاثير بسزايي در داخل صداي شمشال .ميگذاردسپس از cm4مانده به انتهاي ني به قطر نيمcmتعداد6الي7 سوراخ به فاصله هاي 3 cm تعبيه ميشود.عاليترين نوع شمشال را نوازنده ان ميسازد.
از قدیمیترین و رایجترین سازهای کردستان، شمشال است که در واقع همان نی چوپان است و از لوله فلزی ساخته شده و در مراسم عروسی و شادی همراه با آواز به صورت تکنوازی به کار میرود. این ساز در عزا نیز کاربرد دارد.